درباره اوتیسم چه می دانید؟
اوتیسم یک اختلال عصبی- رشدی است. بخش های مختلف مغز در افراد دارای اوتیسم در همکاری با یکدیگر دچار مشکل میشوند.
این اختلال یکی از انواع اختلالات دوران کودکی است. اختلالی که رشد و گسترش مهارت های اجتماعی و ارتباطی فرد را مختل می کند. اوتیسم در سه سال اول زندگی بروز میکند و مادام العمر است. شاخصه اصلی آن نقص در ارتباط و تعاملات اجتماعی و بروز رفتار های کلیشه ای و خزانه رفتاری، حرکتی و… محدود می باشد.
اوتیسم بر روی درک افراد از دنیا و تعاملاتشان با افراد اثر می گذارد. افراد دارای اوتیسم، دنیا را متفاوت تر از بقیه می بینند، می شنوند و حس می کنند . اوتیسم شرایطی به صورت طیف بوده که از شدید تا خفیف متغیر است.
اوتیسم علت واحدی ندارد. زمانی تصور میشد که اختلال روان شناختی ناشی از تجارب تروماتیک (ضربه به سر)، منجر به انحراف هیجانی و اجتماعی میشود که این صحیح نیست. امروزه، پژوهشگران معتقدند که احتمالاً چندین ژن، ترکیب با عوامل محیطی، در ایجاد اتیسم دخیل باشند. همچنین بعضی مطالعات در افراد دارای اوتیسم، ناهنجاریهایی در چندین ناحیه مغزی شامل مخچه، آمیگدال (بادامه) و هیپوکامپ را نشان دادهاند.
علائم اتیسم
1) اختلال در عملکرد اجتماعی:
یکی از علامت های مهم اوتیسم، اختلال در ارتباطات اجتماعی است. کودکان طبیعی از همان هفته های اول تولد به طور قابل ملاحظه ای اجتماعی هستند، در واقع نوزاد انسان به طور ذاتی برای ارتباط اجتماعی و تشخیص چهره ی انسانی آمادگی دارد، در حالی که در کودکان دارای اوتیسم گرایش کمی به چهره انسانی وجود دارد.
این مشکلات در مراحل ابتدایی رشد به صورت های زیر آشکار می شود:
- کودک کمتر به دیگران نگاه می کند.
- کودک کمتر غان و غون می کند یا اصلا نمی کند.
- وقتی کودک را صدا می کنند پاسخ نمی دهد (به نام خودش واکنش نشان نمی دهد)
- در مقابل لبخند دیگران کمتر لبخند می زند.
- کودک ارتباط غیر کلامی برقرار نمی کند؛ مثلا نمی تواند به اشیا مورد علاقه ی خودش اشاره کند.
- بازی های اجتماعی (مثلا بازی دالی یا قام باشک) را انجام نمی دهد و یا به طور یک جانبه و با خودشان انجام می دهد.
2) اختلال ارتباطی:
از دیگر مشکلات اصلی در اتیسم، اختلال جدی در برقراری ارتباط است. افراد دارای اتیسم در جنبه های مختلف رشد زبان، گفتار و ارتباط مشکل دارند. نیمی از افراد دارای اتیسم هرگز از زبان و گفتار جهت ارتباط استفاده نمی کنند و در صورت استفاده از کلام در گفتار این افراد مشکلات زیر به چشم می خورد:
- تکرار طوطی وار جملات و کلمات
- استفاده نادرست از ضمایر؛ مثلا کودک بجای آنکه بگوید "من" می گوید "او".
- فقدان آهنگ و ملودی معمول در کلام. به این صورت که آهنگ کلام کودک یکنواخت و ثابت است.
- معمولا معنا و مفهومی در گفتار این کودکان وجود ندارد.
- در گفتار خود به خوبی از حروف ربط استفاده نمی کنند.
3) اختلال شناختی:
نیمی از کودکان دارای اوتیسم هوش پایینی دارند. در برخی از این افراد هوش جزیره ای وجود دارد. هوش جزیره ای به این معناست که کودک در یک یا چند زمینه (مانند نقاشی یا موسیقی) توانایی های قابل توجه دارد در حالی که ممکن است از نظر سایر توانایی ها مشکل داشته باشد.
4) اختلال رفتاری:
این کودکان با اشیا و وسایل ارتباط بهتری برقرار می کنند تا با انسان ها. علاوه بر این، آنها به جنبه های ناکارآمد اشیا و اشیا غیرکاربردی وابستگی غیر معمول دارند. همچنین حرکات تکراری بی هدف مثل تکان دادن دست ها، راه رفتن روی انگشتان پا، ردیف کردن یا چرخاندن اشیا در آنها دیده می شود. این کودکان به موقعیت ها و شرایط جدید واکنش های بسیار شدید نشان می دهند. آنها از چیزهای جدید و از افراد جدید، می ترسند و به آن واکنش نشان می دهند.
5) ارتباط بیانی و اوتیسم
زبان باز نکردن و یا رشد زبانی غیر عادی شاید اولین نشانه ای است که والدین کودک را به رفتن نزد متخصصان ترغیب می کند. تا سن سه سالگی بیشتر کودکان مراحل اولیه و طبیعی رشد زبان را با موفقیت پشت سر گذاشته اند. در دوران کودکی اولیه، یک کودک نوپای عادی کلمات را می گوید و به سمت کسی که اسمش را صدا میکند برمی گردد. کودک نشان می دهد که چه چیزی را می خواهد و اگر چیزی را نخواهد به صراحت “نه” می گوید. بعضی از کودکان دارای اوتیسم، اولین مراحل رشد زبان که غان و غون کردن یا ور ور کردن است را به خوبی طی می کنند اما پس از مدتی همان مقدار توانایی را هم از دست می دهند. تعدادی دیگر از این کودکان ممکن است تا ۵ یا حتی ۹ سالگی زبان باز نکنند. برخی پژوهشگران معتقدند که بعضی از کودکان دارای این اختلال ممکن است هرگز صحبت نکنند.
منبع: https://irautism.org
برای آشنایی بیشتر با این بیماری، شما را به دیدن ویدئویی در این رابطه دعوت می نماییم:
© ۱۳۹۷ - تمامی حقوق این وبسایت مربوط به زیست تخمیر و محفوظ است.